Mazurska kuchnia to wynik przenikania się różnych narodowościowych tradycji biesiadnych i gustów kulinarnych. W jej bogactwo wpisały się wileńskie kiszki ziemniaczane, warmińskie pierogi z kaszą, dania niemieckie i polskie. Skłonność do słodko-kwaśnych potraw, obfitość mięsa i wszelkiego rodzaju klusek, odziedziczyli Mazurzy i Warmiacy po Niemcach. Do polskich tradycji należy używanie śmietany, duża ilość ziół i przypraw w potrawach, a także wspaniałe wędliny, barszcze i flaczki.

Jedną z typowych potraw regionu jest schab po mazursku. W tej potrawie wyraźne są oba wpływy – niemiecki i polski. Jest w niej zarówno wino, jak i śmietana. Podgotowany schab w panierce z tartej bułki to wpływy niemieckie, ale śliwkowe powidła (czasem żurawina) to już polski dodatek.

Prawdziwym specjałem jest zupa z kilku rodzajów ryb oraz raków, gotowana z leśnymi ziołami, najlepiej w żeliwnym kociołku na wolnym ogniu. Pod koniec gotowania do zupy wkłada się płonące brzozowe polana, co wydatnie podnosi jej aromat. Dzisiejsza kuchnia mazurska to potrawy wielu regionów europy, kuchnia tradycyjna została wzbogacona o tradycje kulinarne: Wileńszczyzny, Niemiec, Białorusi, Ukrainy.

Kto przyjedzie na Warmię i Mazury powinien też spróbować takich specjałów jak:

• modra kapusta z kminkiem – smażona na smalcu czerwona kapusta z dodatkiem kminku, zakwaszana octem i podawana na gorąco,
• plince z pomoćką – placki kartoflane z farszem z boczku albo szynki, twarożku i czosnku,
• liberka w glaskach, czyli pyszna pasztetówka przechowywana w słoikach, podobnie zresztą robiono na Warmii kaszankę,
• dzyndzałki – małe pierożki, które mogą być z mięsem – gęsiną lub tłustą wołowiną, do farszu można dodać hreczki, czyli kaszy gryczanej, a całość okrasić cebulką lub skrzeczkami czyli skwarkami,
• cułty, czyli kręcone bułeczki drożdżowe, czasem z rodzynkami,
• farszynki, czyli kotleciki z ziemniaków i mąki ziemniaczanej nadziewane ostrym mięsnym farszem,
• breja, czyli sałatka z wędzonej ryby,
• kartoflanka po gbursku, czyli zupa kartoflana po gospodarsku (od słowa gbur oznaczającego gospodarza),
• pieczona karbonada w miodzie – karbonada to karkówka.